Odmiana imienia Emanuelka przez przypadki

Emanuelka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emanuelka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emanuelki

Celownik
(komu? czemu?):Emanuelce

Biernik
(kogo? co?):Emanuelkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emanuelką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emanuelce

Wołacz
(hej!):Emanuelko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmanuelkaEmanuelka wraca do domu.
Autorem niniejszego tekstu jest Emanuelka.
Emanuelka tego nie widzi.
Na drugie imię mam Emanuelka.
Emanuelka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmanuelkiTym razem prezentujemy wystawę Emanuelki.
Od razu zobaczyła ich mama Emanuelki.
Tato Emanuelki produkował abażury.
Przez cały dzień czułam wzrok Emanuelki na sobie.
Najbardziej polubiłam ojca Emanuelki.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmanuelceJa na pewno przekaże swój procent Emanuelce.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Emanuelce coś się stało.
Tego Emanuelce było już za wiele.
Dzięki Emanuelce mamy kolejny artykuł po polsku.
Przyglądam się Emanuelce.

Biernik:
(kogo? co?)
EmanuelkęWidziałem dzisiaj Emanuelkę z mojej klasy.
Przed wejściem spotkaliśmy Emanuelkę.
Emanuelkę zaczęło to nieco irytować.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Emanuelkę.
Kacper patrzył na Emanuelkę ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmanuelkąWymyśliłam z Emanuelką nową zabawę.
Razem z Emanuelką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zginął w pojedynku z Emanuelką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Emanuelką.
Dorota spotkała się z Emanuelką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmanuelceNa naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Emanuelce.
Pamiętajmy o Emanuelce i jej rodzinie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Emanuelce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Emanuelce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Emanuelce.

Wołacz:
(hej!)
EmanuelkoDobranoc Emanuelko!
Hej Emanuelko!
Emanuelko! Wróć do mnie!
Emanuelko! Uważaj!
Cześć Emanuelko!