Odmiana imienia Emanuelek przez przypadki

Emanuelek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Emanuelek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Emanuelka

Celownik
(komu? czemu?):Emanuelkowi

Biernik
(kogo? co?):Emanuelka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Emanuelkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Emanuelku

Wołacz
(hej!):Emanuelku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EmanuelekDobrze, że Emanuelek grzecznie śpi.
Emanuelek chce pójść ze mną na spacer.
Emanuelek nie umie śpiewać.
Moje drugie imię to właśnie Emanuelek.
Dopiero do mnie dotarło, że Emanuelek już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EmanuelkaRodzina Emanuelka zginęła w wypadku samochodowym.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Emanuelka.
Dziadek Emanuelka w tym czasie miał chorą rękę.
Tato Emanuelka produkował abażury.
Tym razem prezentujemy wystawę Emanuelka.

Celownik:
(komu? czemu?)
EmanuelkowiKorzysta z okazji, by wyznać Emanuelkowi miłość.
Opowiedziałam Emanuelkowi o przykrości która mnie spotkała.
Proszę Emanuelkowi nie dokuczać!
Emanuelkowi oczy błyszczą.
Przyglądam się Emanuelkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
EmanuelkaSpojrzała na Emanuelka jeszcze raz.
Spojrzałam na Emanuelka jak dopisuje kolejne literki.
Patrzę na Emanuelka i nic nie rozumiem.
Przed wejściem spotkaliśmy Emanuelka.
Spoglądam na Emanuelka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EmanuelkiemSiedzieliśmy z Emanuelkiem na ławce w parku.
Siedzieliśmy z Emanuelkiem przy basenie.
Kasia z Emanuelkiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Razem z Emanuelkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Emanuelkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EmanuelkuI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Emanuelku.
Mówimy tu oczywiście o Emanuelku.
Na pewno słyszałyście o Emanuelku.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Emanuelku.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Emanuelku.

Wołacz:
(hej!)
EmanuelkuEmanuelku! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Emanuelku!?
Dzień dobry Emanuelku!
Witaj Emanuelku!
Dziękuję Emanuelku za rozmowę!