Odmiana imienia Elza przez przypadki

Elza imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Elza

Dopełniacz
(kogo? czego?):Elzy

Celownik
(komu? czemu?):Elzie

Biernik
(kogo? co?):Elzę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Elzą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Elzie

Wołacz
(hej!):Elzo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ElzaJak już wiecie mam na imię Elza.
Jutro Elza wyjdzie ze szpitala.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Elza.
Za chwilę wróci Elza z lasu.
Dobrze, że Elza grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ElzyPostanowiłam zadzwonić do Elzy i chłopaków.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Elzy.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Elzy.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Elzy.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Elzy.

Celownik:
(komu? czemu?)
ElzieElzie wpadły w ucho słowa piosenki.
Opowiedziałam Elzie o przykrości która mnie spotkała.
Opowiadam Elzie o swoich zainteresowaniach.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Elzie.
Ja na pewno przekaże swój procent Elzie.

Biernik:
(kogo? co?)
ElzęPatrzył na Elzę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzała na Elzę jeszcze raz.
Odprowadziłam Elzę do wyjścia.
Chwyciła Elzę za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Elzę w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ElząObie z Elzą postawiłyśmy na zmiany.
Siedzieliśmy z Elzą na ławce w parku.
Jadę z Elzą na dyskotekę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Elzą.
Sprzątam pokój razem z Elzą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ElzieDziś napiszę o Elzie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Elzie.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Elzie.
Pamiętajmy o Elzie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Warto także pomyśleć chwilę o Elzie.

Wołacz:
(hej!)
ElzoGdzie jesteś Elzo!?
Cześć Elzo!
Elzo! Gdzie jesteś?
Witaj Elzo!
Dziękuję Elzo za rozmowę!