Odmiana imienia Elmirusia przez przypadki

Elmirusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Elmirusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Elmirusi

Celownik
(komu? czemu?):Elmirusi

Biernik
(kogo? co?):Elmirusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Elmirusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Elmirusi

Wołacz
(hej!):Elmirusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ElmirusiaElmirusia chce pójść ze mną na spacer.
Elmirusia ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Elmirusia zostaje z nami.
Mam na imię Elmirusia.
Na drugie imię mam Elmirusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ElmirusiUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Elmirusi.
Postawa Elmirusi była zupełnie inna.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Elmirusi.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Elmirusi słychać.
Na korytarzu blisko pokoju Elmirusi stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
ElmirusiOddaję Elmirusi list.
Kto wie, może Elmirusi wyjdzie do na dobre.
Elmirusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zaproponowałem Elmirusi dwa tematy.
Rozalia z troską przyglądała się Elmirusi.

Biernik:
(kogo? co?)
ElmirusięElmirusię znalazłam w recepcji hotelu.
Sierżant wpatrywał się w Elmirusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przed sesją zapytałam Elmirusię co lubi.
Popatrzyłam na Elmirusię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzał na Elmirusię z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ElmirusiąZostaliśmy z Elmirusią w salonie sami.
Refleksyjnie po spotkaniu z Elmirusią.
Razem z Elmirusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Powinnam jednak pojechać z Elmirusią.
Siedzieliśmy z Elmirusią na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ElmirusiPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Elmirusi.
Czasami myślę sobie o Elmirusi.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Elmirusi.
Przez chwilę pomyślałam o Elmirusi.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Elmirusi.

Wołacz:
(hej!)
ElmirusiuElmirusiu! Uważaj!
Witaj Elmirusiu!
Elmirusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Elmirusiu!
Dziękuję Elmirusiu za rozmowę!