Odmiana imienia Elmirka przez przypadki

Elmirka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Elmirka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Elmirki

Celownik
(komu? czemu?):Elmirce

Biernik
(kogo? co?):Elmirkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Elmirką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Elmirce

Wołacz
(hej!):Elmirko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ElmirkaJa i Elmirka nie wiedziałyśmy, co robić.
Dla mnie było już jasne, ze Elmirka umiera.
Dopiero do mnie dotarło, że Elmirka już tu jest.
Elmirka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Za chwilę wróci Elmirka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ElmirkiJestem mamą Elmirki i jeszcze trojga innych dzieci.
Przedwczoraj były urodziny Elmirki.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Elmirki.
Jadę do Elmirki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Elmirki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ElmirceElmirce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Elmirce mamy kolejny artykuł po polsku.
Zaproponowałem Elmirce dwa tematy.
Mam nadzieję, że Elmirce również się podoba.
Elmirce udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
ElmirkęOszołomienie spadło teraz na Elmirkę i na moment odebrało mu wigor.
Patrzył na Elmirkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Nieśmiało gładzi Elmirkę po włosach.
Spojrzałam na Elmirkę.
Patrzy na Elmirkę wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ElmirkąKarolina miała się spotkać z Elmirką przed szkołą.
Obie z Elmirką postawiłyśmy na zmiany.
Ja z Elmirką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Sprzątam pokój z Elmirką.
Obie z Elmirką miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ElmirceRozmawiam o Elmirce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Elmirce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Elmirce.
Myślę o Elmirce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Elmirce.

Wołacz:
(hej!)
ElmirkoGdzie jesteś Elmirko!?
Witaj Elmirko!
Elmirko! Uważaj!
Elmirko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Elmirko!