Odmiana imienia Eligunia przez przypadki

Eligunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eligunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eliguni

Celownik
(komu? czemu?):Eliguni

Biernik
(kogo? co?):Eligunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eligunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eliguni

Wołacz
(hej!):Eliguniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EliguniaEligunia tego nie widzi.
Autorem artykułu jest Eligunia.
Dobrze, że Eligunia grzecznie śpi.
Eligunia chce pójść ze mną na spacer.
Jak już wiecie mam na imię Eligunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EliguniMuszę pochwalić pomysł Eliguni.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Eliguni.
Przez cały dzień czułam wzrok Eliguni na sobie.
Dziadek Eliguni w tym czasie miał chorą rękę.
Zbieramy na nowy wózek dla Eliguni.

Celownik:
(komu? czemu?)
EliguniEliguni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Eliguni święta nabrały nowego wymiaru.
Musiałam się zwierzyć Eliguni.
Nie wiem, co powiedzieć Eliguni.
Rozalia z troską przyglądała się Eliguni.

Biernik:
(kogo? co?)
EligunięSpotkałam Eligunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Eligunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Obserwuję Eligunię bardzo uważnie.
Spojrzałem znacząco na Eligunię.
Patrzył na Eligunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EliguniąTym razem korespondowałam z Eligunią.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Eligunią.
Jadę na wycieczkę razem z Eligunią.
Śpiewam z Eligunią.
Obie z Eligunią postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EliguniChciałbym być teraz przy Eliguni.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Eliguni.
Kilka słów od autora materiału o Eliguni.
Wspominam o Eliguni.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Eliguni.

Wołacz:
(hej!)
EliguniuWitaj Eliguniu!
Dobranoc Eliguniu!
Dobry wieczór Eliguniu!
Gdzie jesteś Eliguniu!?
Dziękuję Eliguniu za rozmowę!