Odmiana imienia Eliga przez przypadki

Eliga imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eliga

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eligi

Celownik
(komu? czemu?):Elidze

Biernik
(kogo? co?):Eligę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eligą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Elidze

Wołacz
(hej!):Eligo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EligaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Eliga.
Za chwilę wróci Eliga z lasu.
Ja i Eliga nie wiedziałyśmy, co robić.
Jutro Eliga wyjdzie ze szpitala.
Dobrze, że Eliga grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EligiUroda Eligi miała potężną moc.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Eligi.
Na korytarzu blisko pokoju Eligi stało kilka osób.
Tym razem prezentujemy wystawę Eligi.
Dziadek Eligi w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
ElidzeNapisałem wiersz dzięki Elidze.
Powiedz wszystkim i Elidze, że nic mi nie jest.
Słoik z kawą wyleciał Elidze z rąk.
Daję Elidze, to co najlepsze we mnie.
Elidze wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
EligęPoszłam dalej i wtedy poznałam Eligę.
Spojrzał na Eligę i uśmiechnął się.
Na Eligę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Przed sesją zapytałam Eligę co lubi.
O jego personalia miałam spytać Eligę prywatnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EligąPracuję z Eligą.
Rozmawiam z Eligą.
Ja z Eligą chcemy się przebrać za wampiry.
Razem z Eligą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Ja z Eligą zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ElidzeDobrze, że wspomniałeś o Elidze.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Elidze.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Elidze.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Elidze.
W powrotnej drodze myślał o Elidze.

Wołacz:
(hej!)
EligoDzień dobry Eligo!
Eligo! Uważaj!
Eligo! Wróć do mnie!
Eligo! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Eligo!