Odmiana imienia Eleutuś przez przypadki

Eleutuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eleutuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eleutusia

Celownik
(komu? czemu?):Eleutusiowi

Biernik
(kogo? co?):Eleutusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eleutusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eleutusiu

Wołacz
(hej!):Eleutusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EleutuśNa drugie imię mam Eleutuś.
W domu Eleutuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Eleutuś ma katar i źle się czuje.
Ja i Eleutuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Eleutuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EleutusiaMuszę pochwalić pomysł Eleutusia.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Eleutusia.
Tata Eleutusia sam opatrzył mi nogę.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Eleutusia.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Eleutusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
EleutusiowiEleutusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Eleutusiowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Musiałam się zwierzyć Eleutusiowi.
Zerwał jabłko i podał je Eleutusiowi.
Dzięki Eleutusiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
EleutusiaOdprowadziłam Eleutusia do wyjścia.
Spojrzał na Eleutusia z zaciekawieniem.
Spojrzała na Eleutusia jeszcze raz.
Patrzył na Eleutusia z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzałam na Eleutusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EleutusiemJadę z Eleutusiem na dyskotekę.
Siedzieliśmy z Eleutusiem na kanapie.
Siedzieliśmy z Eleutusiem na ławce w parku.
Oboje z Eleutusiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Sprzątam pokój z Eleutusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EleutusiuMamrotał coś o Eleutusiu, gdy podtrzymywał się ściany.
Związana jest z nią legenda o Eleutusiu.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Eleutusiu.
Na koniec parę słów o Eleutusiu.
Dzisiaj chciałam napisać o Eleutusiu.

Wołacz:
(hej!)
EleutusiuCześć Eleutusiu!
Dobry wieczór Eleutusiu!
Dzień dobry Eleutusiu!
Eleutusiu! Uważaj!
Dziękuję Eleutusiu za rozmowę!