Odmiana imienia Eleuteryś przez przypadki

Eleuteryś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eleuteryś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eleuterysia

Celownik
(komu? czemu?):Eleuterysiowi

Biernik
(kogo? co?):Eleuterysia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eleuterysiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eleuterysiu

Wołacz
(hej!):Eleuterysiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EleuteryśZa chwilę wróci Eleuteryś z lasu.
Dla mnie było już jasne, ze Eleuteryś umiera.
Eleuteryś tego nie widzi.
Dobrze, że Eleuteryś grzecznie śpi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Eleuteryś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EleuterysiaPostanowiłam zadzwonić do Eleuterysia.
Przyglądałam się dłoniom Eleuterysia.
Rodzina Eleuterysia zginęła w wypadku samochodowym.
Tata Eleuterysia poszedł otworzyć drzwi.
W słuchawce usłyszałam głos Eleuterysia.

Celownik:
(komu? czemu?)
EleuterysiowiOddaję Eleuterysiowi list.
Eleuterysiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dzięki Eleuterysiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Co tej Eleuterysiowi po głowie chodzi?
Zostawiam Eleuterysiowi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
EleuterysiaSpojrzałam na Eleuterysia.
Spojrzała na Eleuterysia jeszcze raz.
Obserwuję Eleuterysia bardzo uważnie.
Eleuterysia zaczęło to nieco irytować.
Patrzy na Eleuterysia wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EleuterysiemSprzątam pokój z Eleuterysiem.
Siedzieliśmy z Eleuterysiem na ławce w parku.
Jadę na wycieczkę razem z Eleuterysiem.
Zginął w pojedynku z Eleuterysiem.
Obie z Eleuterysiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EleuterysiuAnna sama już nie wie, co myśleć o Eleuterysiu.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Eleuterysiu.
Pamiętam o Eleuterysiu.
Dziś napiszę o Eleuterysiu.
Kiedyś chciałam napisać o Eleuterysiu.

Wołacz:
(hej!)
EleuterysiuDobry wieczór Eleuterysiu!
Witaj Eleuterysiu!
Cześć Eleuterysiu!
Dziękuję Eleuterysiu za rozmowę!
Eleuterysiu! Gdzie jesteś?