Odmiana imienia Eleukusia przez przypadki

Eleukusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eleukusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eleukusi

Celownik
(komu? czemu?):Eleukusi

Biernik
(kogo? co?):Eleukusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eleukusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eleukusi

Wołacz
(hej!):Eleukusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EleukusiaDla mnie było już jasne, ze Eleukusia umiera.
Eleukusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Moje drugie imię to właśnie Eleukusia.
Eleukusia nie umie grać na gitarze.
Co robi Eleukusia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EleukusiBardzo podoba mi się wypracowanie Eleukusi.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Eleukusi.
Postawa Eleukusi była zupełnie inna.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Eleukusi.
Przed domem Eleukusi zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
EleukusiZaproponowałem Eleukusi dwa tematy.
Dzięki Eleukusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Napisałem wiersz dzięki Eleukusi.
Dzięki Eleukusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zszedłem z drogi Eleukusi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
EleukusięNa Eleukusię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzałam na Eleukusię jak dopisuje kolejne literki.
W Eleukusię nagle coś wstąpiło.
Spojrzałam na Eleukusię.
Na Eleukusię spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EleukusiąJa z Eleukusią chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Eleukusią przy basenie.
Weekend spędzony z Eleukusią był przesympatyczny.
Sprzątam pokój z Eleukusią.
Ja z Eleukusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EleukusiMyślę o Eleukusi.
A o Eleukusi to i słowa rzec nie umiał.
Teraz chcę napisać parę słów o Eleukusi.
Powiedz mi, co myślisz o Eleukusi.
Ten wiersz jest o Eleukusi.

Wołacz:
(hej!)
EleukusiuWitaj Eleukusiu!
Dobry wieczór Eleukusiu!
Eleukusiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Eleukusiu za rozmowę!
Cześć Eleukusiu!