Odmiana imienia Elenka przez przypadki

Elenka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Elenka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Elenki

Celownik
(komu? czemu?):Elence

Biernik
(kogo? co?):Elenkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Elenką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Elence

Wołacz
(hej!):Elenko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ElenkaNa drugie imię mam Elenka.
Jutro Elenka wyjdzie ze szpitala.
Dla mnie było już jasne, ze Elenka umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Elenka.
Dobrze, że Elenka grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ElenkiRodzina Elenki zginęła w wypadku samochodowym.
W słuchawce usłyszałam głos Elenki.
Jadę do Elenki.
Szkoda że Elenki prawie że w ogóle nie ma.
Najbardziej polubiłam ojca Elenki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ElenceZaproponowałem Elence dwa tematy.
Elence oczy błyszczą.
Coś muszę Elence powiedzieć, stoi i czeka.
Przyglądam się Elence.
Zszedłem z drogi Elence i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
ElenkęSpoglądam na Elenkę.
Przyniesiona przez Elenkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed sesją zapytałam Elenkę co lubi.
Elenkę zaświerzbiały ręce.
Postaram się namówić Elenkę na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ElenkąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Elenką.
Razem z Elenką zrobiłyśmy obiad.
Razem z Elenką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zobacz wywiad z Elenką oraz innymi uczestnikami finału.
Pracuję razem z Elenką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ElenceNo a teraz trochę więcej o Elence.
Myślał o Elence i o swoim życiu.
W powrotnej drodze myślał o Elence.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Elence.
Dziś napiszę o Elence.

Wołacz:
(hej!)
ElenkoElenko! Uważaj!
Dziękuję Elenko za rozmowę!
Dzień dobry Elenko!
Elenko! Gdzie jesteś?
Dobranoc Elenko!