Odmiana imienia Elcia przez przypadki

Elcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Elcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Elci

Celownik
(komu? czemu?):Elci

Biernik
(kogo? co?):Elcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Elcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Elci

Wołacz
(hej!):Elciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ElciaAutorem artykułu jest Elcia.
Ja i Elcia nie wiedziałyśmy, co robić.
Elcia ma katar i źle się czuje.
Elcia wraca do domu.
Jak już wiecie mam na imię Elcia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ElciSzkoda że Elci prawie że w ogóle nie ma.
Rodzina Elci wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Specjalnością Elci jest jazda na koniu.
Nie ma Elci.
Muszę pochwalić pomysł Elci.

Celownik:
(komu? czemu?)
ElciKto wie, może Elci wyjdzie do na dobre.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Elci coś się stało.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Elci.
Słoik z kawą wyleciał Elci z rąk.
Ten nie pozostał dłużny Elci.

Biernik:
(kogo? co?)
ElcięNa Elcię spłynęła niewymowna ulga.
W Elcię nagle coś wstąpiło.
Widzę Elcię.
Spojrzałem znacząco na Elcię.
Spojrzałam na Elcię w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ElciąJa z Elcią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Weekend spędzony z Elcią był przesympatyczny.
Wieczorem z Elcią znowu idziemy na spacer.
Śpiewam z Elcią.
Sprzątam pokój razem z Elcią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ElciNaszą piosenkę pisali z myślą o Elci.
Mówimy tu oczywiście o Elci.
A o Elci to i słowa rzec nie umiał.
To jest pieśń o Elci.
Myślałam cały czas tylko o Elci.

Wołacz:
(hej!)
ElciuWitaj Elciu!
Gdzie jesteś Elciu!?
Elciu! Wróć do mnie!
Hej Elciu!
Dziękuję Elciu za rozmowę!