Odmiana imienia Ekspedytka przez przypadki

Ekspedytka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ekspedytka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ekspedytki

Celownik
(komu? czemu?):Ekspedytce

Biernik
(kogo? co?):Ekspedytkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ekspedytką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ekspedytce

Wołacz
(hej!):Ekspedytko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EkspedytkaCo robi Ekspedytka?
Ekspedytka nie umie grać na gitarze.
Jutro Ekspedytka wyjdzie ze szpitala.
Gdzie jest Ekspedytka?
Ma na imię Ekspedytka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EkspedytkiPostanowiłam zadzwonić do Ekspedytki.
Dla Ekspedytki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Przed sobą ujrzałam rękę Ekspedytki.
Rozalia podeszła do Ekspedytki.
Ekspedytki siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
EkspedytceKupiłem Ekspedytce magnes na lodówkę.
Oddaję Ekspedytce list.
Daję Ekspedytce, to co najlepsze we mnie.
Oczywiście każdy przyzna rację Ekspedytce.
Zaproponowałem Ekspedytce dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
EkspedytkęEkspedytkę znalazłam w recepcji hotelu.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Ekspedytkę bardzo przyjaźnie.
Popatrzyłam na Ekspedytkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przed wejściem spotkaliśmy Ekspedytkę.
Na Ekspedytkę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EkspedytkąZostaliśmy z Ekspedytką w salonie sami.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Ekspedytką.
Powinnam jednak pojechać z Ekspedytką.
Razem z Ekspedytką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Ja z Ekspedytką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EkspedytceNiestety, nie umiała zapomnieć o Ekspedytce.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Ekspedytce.
Dobrze, że wspomniałeś o Ekspedytce.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Ekspedytce.
Pamiętajmy o Ekspedytce i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
EkspedytkoDobry wieczór Ekspedytko!
Dziękuję Ekspedytko za rozmowę!
Gdzie jesteś Ekspedytko!?
Cześć Ekspedytko!
Ekspedytko! Uważaj!