Odmiana imienia Ekehardek przez przypadki

Ekehardek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ekehardek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ekehardka

Celownik
(komu? czemu?):Ekehardkowi

Biernik
(kogo? co?):Ekehardka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ekehardkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ekehardku

Wołacz
(hej!):Ekehardku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EkehardekMam na imię Ekehardek.
Ekehardek chce pójść ze mną na spacer.
Ekehardek wraca do domu.
Autorem niniejszego tekstu jest Ekehardek.
Ekehardek nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EkehardkaTymczasem zauważyłam wpis Ekehardka kilka dni temu.
Przed domem Ekehardka zauważyłem wózek z dzieckiem.
Serce Ekehardka stanęło na moment.
Ekehardka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Postanowiłam zadzwonić do Ekehardka i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
EkehardkowiEkehardkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Ekehardkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Słoik z kawą wyleciał Ekehardkowi z rąk.
Powiedz wszystkim i Ekehardkowi, że nic mi nie jest.
Zostawiam Ekehardkowi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
EkehardkaPrzeprosiłam Ekehardka i poszłam dalej.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Ekehardka.
Obserwuję Ekehardka bardzo uważnie.
Spojrzała na Ekehardka jeszcze raz.
Podchodzi, całuje Ekehardka i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EkehardkiemRazem z Ekehardkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Przez chwilę oboje z Ekehardkiem patrzyli na siebie.
Jadę na wycieczkę razem z Ekehardkiem.
Siedzieliśmy z Ekehardkiem na ławce w parku.
Oboje z Ekehardkiem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EkehardkuJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Ekehardku.
Kto dziś pamięta o Ekehardku.
Myślę o Ekehardku.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Ekehardku.
Dobrze, że wspomniałeś o Ekehardku.

Wołacz:
(hej!)
EkehardkuDzień dobry Ekehardku!
Gdzie jesteś Ekehardku!?
Hej Ekehardku!
Ekehardku! Uważaj!
Dobry wieczór Ekehardku!