Odmiana imienia Egwinuś przez przypadki

Egwinuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Egwinuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Egwinusia

Celownik
(komu? czemu?):Egwinusiowi

Biernik
(kogo? co?):Egwinusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Egwinusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Egwinusiu

Wołacz
(hej!):Egwinusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EgwinuśJa i Egwinuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Moje drugie imię to właśnie Egwinuś.
Za chwilę wróci Egwinuś z lasu.
Mam na imię Egwinuś.
Egwinuś ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EgwinusiaPowiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Egwinusia.
Pożyczę od Egwinusia samochód i możemy jechać.
Nie ma Egwinusia.
Na korytarzu blisko pokoju Egwinusia stało kilka osób.
Specjalnością Egwinusia jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
EgwinusiowiJa na pewno przekaże swój procent Egwinusiowi.
Egwinusiowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Napisałem wiersz dzięki Egwinusiowi.
Rozalia z troską przyglądała się Egwinusiowi.
Opowiadam Egwinusiowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
EgwinusiaPrzyniesiona przez Egwinusia kawa okazała się tą nieco gorszą.
Patrzył na Egwinusia z pełnym zgrozy podziwem.
Na Egwinusia spłynęła niewymowna ulga.
Podchodzi, całuje Egwinusia i idzie do wyjścia.
Widziałem dzisiaj Egwinusia z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EgwinusiemRazem z Egwinusiem zrobiłyśmy obiad.
Oboje z Egwinusiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ja z Egwinusiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Oboje z Egwinusiem wybuchliśmy śmiechem.
Wymyśliłam z Egwinusiem nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EgwinusiuKiedyś chciałam napisać wiersz o Egwinusiu.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Egwinusiu.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Egwinusiu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Egwinusiu.
Wspominam o Egwinusiu.

Wołacz:
(hej!)
EgwinusiuDzień dobry Egwinusiu!
Dobranoc Egwinusiu!
Egwinusiu! Uważaj!
Egwinusiu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Egwinusiu!?