Odmiana imienia Egwinek przez przypadki

Egwinek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Egwinek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Egwinka

Celownik
(komu? czemu?):Egwinkowi

Biernik
(kogo? co?):Egwinka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Egwinkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Egwinku

Wołacz
(hej!):Egwinku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EgwinekW domu Egwinek często urządza rodzicom pokazy mody.
Jeśli jednak przegrasz, Egwinek zostaje z nami.
Autorem niniejszego tekstu jest Egwinek.
Gdzie jest Egwinek?
Moje drugie imię to właśnie Egwinek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EgwinkaRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Egwinka.
Na korytarzu blisko pokoju Egwinka stało kilka osób.
Szukałem linków do strony Egwinka.
Jestem mamą Egwinka i jeszcze trojga innych dzieci.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Egwinka.

Celownik:
(komu? czemu?)
EgwinkowiJa na pewno przekaże swój procent Egwinkowi.
Korzysta z okazji, by wyznać Egwinkowi miłość.
Mama przyznała rację Egwinkowi.
Egwinkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zaproponowałem Egwinkowi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
EgwinkaDoprowadził tym Egwinka do stanu bliskiego apopleksji.
Egwinka zaświerzbiały ręce.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Egwinka.
Spojrzałam na Egwinka w wymownym geście.
Sierżant wpatrywał się w Egwinka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EgwinkiemByliśmy z Egwinkiem na jarmarku.
Zobacz wywiad z Egwinkiem oraz innymi uczestnikami finału.
A sytuacja z Egwinkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Sprzątam pokój razem z Egwinkiem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Egwinkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EgwinkuChciałam dowiedzieć się więcej o Egwinku.
Ten wiersz jest o Egwinku.
Pamiętam o Egwinku.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Egwinku.
Związana jest z nią legenda o Egwinku.

Wołacz:
(hej!)
EgwinkuHej Egwinku!
Dobry wieczór Egwinku!
Dzień dobry Egwinku!
Witaj Egwinku!
Dziękuję Egwinku za rozmowę!