Odmiana imienia Egonek przez przypadki

Egonek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Egonek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Egonka

Celownik
(komu? czemu?):Egonkowi

Biernik
(kogo? co?):Egonka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Egonkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Egonku

Wołacz
(hej!):Egonku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EgonekMam na imię Egonek.
W domu Egonek często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem artykułu jest Egonek.
Egonek nie umie grać na gitarze.
Dziś Egonek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EgonkaLampion z dyni zrobiony na prośbę Egonka.
Na korytarzu blisko pokoju Egonka stało kilka osób.
Zostało sto dni do narodzin Egonka.
Postawa Egonka była zupełnie inna.
Specjalnością Egonka jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
EgonkowiEgonkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Powiedz wszystkim i Egonkowi, że nic mi nie jest.
Zszedłem z drogi Egonkowi i usiadłem w fotelu.
Korzysta z okazji, by wyznać Egonkowi miłość.
Słoik z kawą wyleciał Egonkowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
EgonkaNieśmiało gładzi Egonka po włosach.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Egonka bardzo przyjaźnie.
Egonka zaczęło to nieco irytować.
Spojrzałam na Egonka jak dopisuje kolejne literki.
Pożegnali w końcu Egonka i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EgonkiemJa z Egonkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Egonkiem.
Zginął w pojedynku z Egonkiem.
Siedzieliśmy z Egonkiem przy basenie.
Razem z Egonkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EgonkuMamrotał coś o Egonku, gdy podtrzymywał się ściany.
Dyskutuję o Egonku.
Czasami myślę sobie o Egonku.
Przez chwilę pomyślałam o Egonku.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Egonku.

Wołacz:
(hej!)
EgonkuDziękuję Egonku za rozmowę!
Egonku! Gdzie jesteś?
Witaj Egonku!
Egonku! Wróć do mnie!
Egonku! Uważaj!