Odmiana imienia Egidka przez przypadki

Egidka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Egidka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Egidki

Celownik
(komu? czemu?):Egidce

Biernik
(kogo? co?):Egidkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Egidką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Egidce

Wołacz
(hej!):Egidko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EgidkaJa i Egidka nie wiedziałyśmy, co robić.
Jutro Egidka wyjdzie ze szpitala.
Gdzie jest Egidka?
Egidka chce pójść ze mną na spacer.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Egidka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EgidkiSerce Egidki stanęło na moment.
Postawa Egidki była zupełnie inna.
Najbardziej polubiłam ojca Egidki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Egidki.
Muszę pochwalić pomysł Egidki.

Celownik:
(komu? czemu?)
EgidceEgidce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Egidce coś się stało.
Ten nie pozostał dłużny Egidce.
Zszedłem z drogi Egidce i usiadłem w fotelu.
Nie wiem, co powiedzieć Egidce.

Biernik:
(kogo? co?)
EgidkęW końcu obudzili Egidkę, żeby ich ratował.
Postaram się namówić Egidkę na spacer.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Egidkę.
Spojrzał na Egidkę i uśmiechnął się.
Nieśmiało gładzi Egidkę po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EgidkąWczoraj wracamy z Egidką od lekarza.
Pracuję razem z Egidką.
A sytuacja z Egidką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Rozmawiam z Egidką.
Ja z Egidką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EgidceMamrotał coś o Egidce, gdy podtrzymywał się ściany.
To jest pieśń o Egidce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Egidce.
Rozmawiam o Egidce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Egidce.

Wołacz:
(hej!)
EgidkoGdzie jesteś Egidko!?
Egidko! Gdzie jesteś?
Egidko! Uważaj!
Egidko! Wróć do mnie!
Cześć Egidko!