Odmiana imienia Eghardek przez przypadki

Eghardek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Eghardek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Eghardka

Celownik
(komu? czemu?):Eghardkowi

Biernik
(kogo? co?):Eghardka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Eghardkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Eghardku

Wołacz
(hej!):Eghardku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EghardekEghardek ma katar i źle się czuje.
Dopiero do mnie dotarło, że Eghardek już tu jest.
Eghardek chce pójść ze mną na spacer.
Za chwilę wróci Eghardek z lasu.
Eghardek wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EghardkaNa korytarzu blisko pokoju Eghardka stało kilka osób.
W sobotę są urodziny Eghardka.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Eghardka.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Eghardka.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Eghardka.

Celownik:
(komu? czemu?)
EghardkowiTego Eghardkowi było już za wiele.
Zszedłem z drogi Eghardkowi i usiadłem w fotelu.
Musiałam się zwierzyć Eghardkowi.
Ten nie pozostał dłużny Eghardkowi.
Napisałem wiersz dzięki Eghardkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
EghardkaZdjęcie przesłane przez Eghardka.
Spojrzał na Eghardka i uśmiechnął się.
Oszołomienie spadło teraz na Eghardka i na moment odebrało mu wigor.
Na Eghardka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Przed sesją zapytałam Eghardka co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EghardkiemZostanę tu tylko z Eghardkiem i chłopakami.
Rozmawiam z Eghardkiem.
Karolina miała się spotkać z Eghardkiem przed szkołą.
Ja z Eghardkiem chcemy się przebrać za wampiry.
Razem z Eghardkiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EghardkuArtykuł o Eghardku wywołał burzę w mediach.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Eghardku.
A o Eghardku to i słowa rzec nie umiał.
Mamrotał coś o Eghardku, gdy podtrzymywał się ściany.
Na koniec parę słów o Eghardku.

Wołacz:
(hej!)
EghardkuDzień dobry Eghardku!
Cześć Eghardku!
Dziękuję Eghardku za rozmowę!
Eghardku! Uważaj!
Dobranoc Eghardku!