Odmiana imienia Egbertek przez przypadki

Egbertek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Egbertek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Egbertka

Celownik
(komu? czemu?):Egbertkowi

Biernik
(kogo? co?):Egbertka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Egbertkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Egbertku

Wołacz
(hej!):Egbertku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EgbertekEgbertek nie umie grać na gitarze.
Mam na imię Egbertek.
Egbertek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Moje drugie imię to właśnie Egbertek.
Dla mnie było już jasne, ze Egbertek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EgbertkaJestem mamą Egbertka i jeszcze trojga innych dzieci.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Egbertka.
Najbardziej polubiłam ojca Egbertka.
Zbieramy na nowy wózek dla Egbertka.
Rodzina Egbertka wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
EgbertkowiNapisałem wiersz dzięki Egbertkowi.
Zszedłem z drogi Egbertkowi i usiadłem w fotelu.
Dzięki Egbertkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Egbertkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Od początku próbujemy pomóc Egbertkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
EgbertkaEgbertka zaczęło to nieco irytować.
Nieśmiało gładzi Egbertka po włosach.
W Egbertka nagle coś wstąpiło.
Spoglądam na Egbertka.
Pożegnali w końcu Egbertka i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EgbertkiemZginął w pojedynku z Egbertkiem.
Ja z Egbertkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Weekend spędzony z Egbertkiem był przesympatyczny.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Egbertkiem.
Razem z Egbertkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EgbertkuDzisiaj chciałam napisać o Egbertku.
Wspominam o Egbertku.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Egbertku.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Egbertku.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Egbertku.

Wołacz:
(hej!)
EgbertkuWitaj Egbertku!
Dzień dobry Egbertku!
Cześć Egbertku!
Egbertku! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Egbertku!?