Odmiana imienia Efremuś przez przypadki

Efremuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Efremuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Efremusiu

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Efremusiowi

Dopełniacz
(kogo? czego?):Efremusia

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Efremusiem

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Efremusia

Wołacz
(hej!):Efremusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EfremuśGdzie jest Efremuś?
Na drugie imię mam Efremuś.
Dziś Efremuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem niniejszego tekstu jest Efremuś.
Dla mnie było już jasne, ze Efremuś umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask .
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo .
Postawa była zupełnie inna.
Jestem mamą i jeszcze trojga innych dzieci.
Tym razem prezentujemy wystawę .

Celownik:
(komu? czemu?)
EfremusiuMusiałam się zwierzyć Efremusiu.
Oczywiście każdy przyzna rację Efremusiu.
Ja na pewno przekaże swój procent Efremusiu.
Coś muszę Efremusiu powiedzieć, stoi i czeka.
Rozalia z troską przyglądała się Efremusiu.

Biernik:
(kogo? co?)
Postaram się namówić na spacer.
Spojrzał na i uśmiechnął się.
Spojrzałam na .
Zdjęcie przesłane przez .
Spojrzała na jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Pracuję razem z .
Rozmawiam z .
Sprzątam pokój z .
Zostanę tu tylko z i chłopakami.
Siedzieliśmy z na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Związana jest z nią legenda o .
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o .
Teraz chcę napisać parę słów o .
Pamiętajmy o i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Warto także pomyśleć chwilę o .

Wołacz:
(hej!)
Witaj !
! Uważaj!
Dobry wieczór !
Hej !
Gdzie jesteś !?