Odmiana imienia Efraimek przez przypadki

Efraimek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Efraimek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Efraimka

Celownik
(komu? czemu?):Efraimkowi

Biernik
(kogo? co?):Efraimka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Efraimkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Efraimku

Wołacz
(hej!):Efraimku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EfraimekZa chwilę wróci Efraimek z lasu.
Na drugie imię mam Efraimek.
Autorem niniejszego tekstu jest Efraimek.
Gdzie jest Efraimek?
Efraimek chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EfraimkaByłam pełna uznania dla rozwoju Efraimka.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Efraimka.
Na korytarzu blisko pokoju Efraimka stało kilka osób.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Efraimka.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Efraimka.

Celownik:
(komu? czemu?)
EfraimkowiZszedłem z drogi Efraimkowi i usiadłem w fotelu.
Oddaję Efraimkowi list.
Mam nadzieję, że Efraimkowi również się podoba.
Oczywiście każdy przyzna rację Efraimkowi.
Efraimkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
EfraimkaWidziałem dzisiaj Efraimka z mojej klasy.
Kacper patrzył na Efraimka ze zdumieniem.
Spotkałam Efraimka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Na Efraimka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Kawę kupioną przez Efraimka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EfraimkiemWymyśliłam z Efraimkiem nową zabawę.
Dorota spotkała się z Efraimkiem.
Tym razem korespondowałam z Efraimkiem.
Ja z Efraimkiem chcemy się przebrać za wampiry.
Dwa dni temu miałam z Efraimkiem śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EfraimkuTen wiersz jest o Efraimku.
Zapraszam na film dokumentalny o Efraimku.
Rozmawiam o Efraimku.
Piszę o Efraimku.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Efraimku.

Wołacz:
(hej!)
EfraimkuDziękuję Efraimku za rozmowę!
Witaj Efraimku!
Gdzie jesteś Efraimku!?
Efraimku! Gdzie jesteś?
Efraimku! Uważaj!