Odmiana imienia Edzio przez przypadki

Edzio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edzio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edzia

Celownik
(komu? czemu?):Edziowi

Biernik
(kogo? co?):Edzia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edziem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edziu

Wołacz
(hej!):Edziu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Edziowie, Edzie

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edziów

Celownik
(komu? czemu?):Edziom

Biernik
(kogo? co?):Edziów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edziami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edziach

Wołacz
(hej!):Edziowie, Edzie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdzioJutro Edzio wyjdzie ze szpitala.
Za chwilę wróci Edzio z lasu.
Edzio nie umie grać na gitarze.
Mam na imię Edzio.
Dziś Edzio ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdziaPożyczę od Edzia samochód i możemy jechać.
Przed sobą ujrzałam rękę Edzia.
Postawa Edzia była zupełnie inna.
Przedwczoraj były urodziny Edzia.
Jadę do Edzia.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdziowiKto wie, może Edziowi wyjdzie do na dobre.
Daję Edziowi, to co najlepsze we mnie.
Edziowi oczy błyszczą.
Edziowi włosy stanęły dęba na głowie.
Od początku próbujemy pomóc Edziowi.

Biernik:
(kogo? co?)
EdziaEdzia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Widzę Edzia.
Patrzył na Edzia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Popatrzyłam na Edzia przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przed sesją zapytałam Edzia co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdziemZakończyliśmy edycję kwietniową z Edziem.
Wieczorem z Edziem znowu idziemy na spacer.
Obie z Edziem postawiłyśmy na zmiany.
Powinnam jednak pojechać z Edziem.
Razem z Edziem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdziuZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Edziu.
Teraz chcę napisać parę słów o Edziu.
Dziś napiszę o Edziu.
Myślał o Edziu i o swoim życiu.
Artykuł o Edziu wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
EdziuDzień dobry Edziu!
Gdzie jesteś Edziu!?
Dziękuję Edziu za rozmowę!
Dobry wieczór Edziu!
Hej Edziu!