Odmiana imienia Edwinusia przez przypadki

Edwinusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edwinusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edwinusi

Celownik
(komu? czemu?):Edwinusi

Biernik
(kogo? co?):Edwinusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edwinusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edwinusi

Wołacz
(hej!):Edwinusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdwinusiaEdwinusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Edwinusia ma katar i źle się czuje.
Edwinusia wraca do domu.
Na drugie imię mam Edwinusia.
Ma na imię Edwinusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdwinusiPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Edwinusi.
Tym razem prezentujemy wystawę Edwinusi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Edwinusi.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Edwinusi słychać.
Nie ma Edwinusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdwinusiPowiedz wszystkim i Edwinusi, że nic mi nie jest.
Dzięki Edwinusi święta nabrały nowego wymiaru.
Edwinusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Ten nie pozostał dłużny Edwinusi.
Dzięki Edwinusi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
EdwinusięPrzed sesją zapytałam Edwinusię co lubi.
W końcu obudzili Edwinusię, żeby ich ratował.
Sierżant wpatrywał się w Edwinusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzał na Edwinusię z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Edwinusię w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdwinusiąRazem z Edwinusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Wczoraj wracamy z Edwinusią od lekarza.
Refleksyjnie po spotkaniu z Edwinusią.
Siedzieliśmy z Edwinusią na kanapie.
Sprzątam pokój razem z Edwinusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdwinusiNa koniec parę słów o Edwinusi.
Kilka słów od autora materiału o Edwinusi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Edwinusi.
Dyskutuję o Edwinusi.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Edwinusi.

Wołacz:
(hej!)
EdwinusiuDobry wieczór Edwinusiu!
Dobranoc Edwinusiu!
Edwinusiu! Uważaj!
Dziękuję Edwinusiu za rozmowę!
Witaj Edwinusiu!