Odmiana imienia Edwinka przez przypadki

Edwinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edwinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edwinki

Celownik
(komu? czemu?):Edwince

Biernik
(kogo? co?):Edwinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edwinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edwince

Wołacz
(hej!):Edwinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdwinkaJak już wiecie mam na imię Edwinka.
W domu Edwinka często urządza rodzicom pokazy mody.
Edwinka ma katar i źle się czuje.
Ja i Edwinka nie wiedziałyśmy, co robić.
Edwinka chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdwinkiBardzo podoba mi się wypracowanie Edwinki.
Zostało sto dni do narodzin Edwinki.
Dziadek Edwinki w tym czasie miał chorą rękę.
Rozalia podeszła do Edwinki.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Edwinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdwinceDzięki Edwince mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Oczywiście każdy przyzna rację Edwince.
Od początku próbujemy pomóc Edwince.
Edwince udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dzięki Edwince święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
EdwinkęPopatrzyłam na Edwinkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Zdjęcie przesłane przez Edwinkę.
Patrzę na Edwinkę i nic nie rozumiem.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Edwinkę.
W Edwinkę nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdwinkąPowinnam jednak pojechać z Edwinką.
Zostanę tu tylko z Edwinką i chłopakami.
Kasia z Edwinką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Edwinką.
Weekend spędzony z Edwinką był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdwinceMamrotał coś o Edwince, gdy podtrzymywał się ściany.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Edwince.
Na koniec parę słów o Edwince.
Myślał o Edwince i o swoim życiu.
Mowa oczywiście o Edwince.

Wołacz:
(hej!)
EdwinkoDzień dobry Edwinko!
Dobry wieczór Edwinko!
Edwinko! Uważaj!
Hej Edwinko!
Cześć Edwinko!