Odmiana imienia Edwinek przez przypadki

Edwinek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edwinek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edwinka

Celownik
(komu? czemu?):Edwinkowi

Biernik
(kogo? co?):Edwinka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edwinkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edwinku

Wołacz
(hej!):Edwinku!

Przykłady odmiany imienia Edwinek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Edwinek

Ma na imię Edwinek.
Dopiero do mnie dotarło, że Edwinek już tu jest.
Edwinek nie umie śpiewać.
Mam na imię Edwinek.
Dla mnie było już jasne, ze Edwinek umiera.

Dopełniacz (kogo? czego?): Edwinka

W słuchawce usłyszałam głos Edwinka.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Edwinka.
Dziadek Edwinka w tym czasie miał chorą rękę.
Wysyłam list do Edwinka.
Jadę do Edwinka.

Celownik (komu? czemu?): Edwinkowi

Proszę Edwinkowi nie dokuczać!
Ja na pewno przekaże swój procent Edwinkowi.
Zszedłem z drogi Edwinkowi i usiadłem w fotelu.
Opowiadam Edwinkowi o swoich zainteresowaniach.
Edwinkowi oczy błyszczą.

Biernik (kogo? co?): Edwinka

Popatrzyłam na Edwinka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Chwyciła Edwinka za rękaw płaszcza.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Edwinka.
Przed wejściem spotkaliśmy Edwinka.
Lubię Edwinka.

Narzędnik (z kim? z czym?): Edwinkiem

Powinnam jednak pojechać z Edwinkiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Edwinkiem.
A sytuacja z Edwinkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Edwinkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Idę na spacer z Edwinkiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Edwinku

Pamiętajmy o Edwinku i jej rodzinie.
To jest pieśń o Edwinku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Edwinku.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Edwinku.
Przy Edwinku zapomniałem o wszystkim.

Wołacz (hej!): Edwinku

Dziękuję Edwinku za rozmowę!
Cześć Edwinku!
Hej Edwinku!
Edwinku! Uważaj!
Dzień dobry Edwinku!