Odmiana imienia Edwaruś przez przypadki

Edwaruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edwaruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edwarusia

Celownik
(komu? czemu?):Edwarusiowi

Biernik
(kogo? co?):Edwarusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edwarusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edwarusiu

Wołacz
(hej!):Edwarusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdwaruśDopiero do mnie dotarło, że Edwaruś już tu jest.
Edwaruś nie umie grać na gitarze.
Edwaruś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ma na imię Edwaruś.
Autorem niniejszego tekstu jest Edwaruś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdwarusiaWysyłam list do Edwarusia.
Edwarusia siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Specjalnością Edwarusia jest jazda na koniu.
Zaproszenia na urodziny Edwarusia są gotowe.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Edwarusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdwarusiowiCo tej Edwarusiowi po głowie chodzi?
Przyglądam się Edwarusiowi.
Kupiłem Edwarusiowi magnes na lodówkę.
Edwarusiowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zszedłem z drogi Edwarusiowi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
EdwarusiaO jego personalia miałam spytać Edwarusia prywatnie.
Spoglądam na Edwarusia.
Popatrzyłam na Edwarusia przekonana, że zacznie mówić dalej.
Podchodzi, całuje Edwarusia i idzie do wyjścia.
Chwyciła Edwarusia za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdwarusiemJa z Edwarusiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Edwarusiem.
Powinnam jednak pojechać z Edwarusiem.
Oboje z Edwarusiem wybuchliśmy śmiechem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Edwarusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdwarusiuDzisiaj chciałam napisać o Edwarusiu.
Dziś napiszę o Edwarusiu.
Myślał o Edwarusiu i o swoim życiu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Edwarusiu.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Edwarusiu.

Wołacz:
(hej!)
EdwarusiuHej Edwarusiu!
Dobranoc Edwarusiu!
Gdzie jesteś Edwarusiu!?
Edwarusiu! Uważaj!
Dziękuję Edwarusiu za rozmowę!