Odmiana imienia Edwardka przez przypadki

Edwardka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edwardka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edwardki

Celownik
(komu? czemu?):Edwardce

Biernik
(kogo? co?):Edwardkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edwardką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edwardce

Wołacz
(hej!):Edwardko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdwardkaEdwardka tego nie widzi.
Autorem artykułu jest Edwardka.
Edwardka wraca do domu.
Dla mnie było już jasne, ze Edwardka umiera.
Jak już wiecie mam na imię Edwardka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdwardkiBardzo podoba mi się wypracowanie Edwardki.
Wysyłam list do Edwardki.
Uroda Edwardki miała potężną moc.
Specjalnością Edwardki jest jazda na koniu.
Dla Edwardki ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdwardceProszę Edwardce nie dokuczać!
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Edwardce.
Zerwał jabłko i podał je Edwardce.
Mam nadzieję, że Edwardce również się podoba.
Edwardce udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
EdwardkęNa Edwardkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Edwardkę.
Popatrzyłam na Edwardkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Doprowadził tym Edwardkę do stanu bliskiego apopleksji.
Patrzy na Edwardkę wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdwardkąJa z Edwardką chcemy się przebrać za wampiry.
A sytuacja z Edwardką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Powinnam jednak pojechać z Edwardką.
Byliśmy z Edwardką na jarmarku.
Obie z Edwardką miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdwardceMowa oczywiście o Edwardce.
Powiedz mi, co myślisz o Edwardce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Edwardce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Edwardce.
Pamiętajmy o Edwardce i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
EdwardkoEdwardko! Wróć do mnie!
Dobranoc Edwardko!
Edwardko! Uważaj!
Dziękuję Edwardko za rozmowę!
Dzień dobry Edwardko!