Odmiana imienia Edmundka przez przypadki

Edmundka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edmundka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edmundki

Celownik
(komu? czemu?):Edmundce

Biernik
(kogo? co?):Edmundkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edmundką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edmundce

Wołacz
(hej!):Edmundko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdmundkaJa i Edmundka nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem artykułu jest Edmundka.
Co robi Edmundka?
Autorem niniejszego tekstu jest Edmundka.
Ma na imię Edmundka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdmundkiTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Edmundki.
W sobotę są urodziny Edmundki.
Zbieramy na nowy wózek dla Edmundki.
Postawa Edmundki była zupełnie inna.
Ręka Edmundki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdmundceOddaję Edmundce list.
Zostawiam Edmundce karteczkę i już mnie nie ma.
Opowiadam Edmundce o swoich zainteresowaniach.
Zaproponowałem Edmundce dwa tematy.
Chciałam szybko pochwalić się Edmundce.

Biernik:
(kogo? co?)
EdmundkęSpojrzała na Edmundkę jeszcze raz.
Przed wejściem spotkaliśmy Edmundkę.
Pożegnali w końcu Edmundkę i wyszli razem.
W końcu obudzili Edmundkę, żeby ich ratował.
Na Edmundkę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdmundkąSiedzieliśmy z Edmundką na ławce w parku.
Razem z Edmundką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Razem z Edmundką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Wczoraj wracamy z Edmundką od lekarza.
Ja z Edmundką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdmundcePrzy Edmundce zapomniałem o wszystkim.
No a teraz trochę więcej o Edmundce.
Kilka słów od autora materiału o Edmundce.
Kiedyś chciałam napisać o Edmundce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Edmundce.

Wołacz:
(hej!)
EdmundkoDobry wieczór Edmundko!
Dobranoc Edmundko!
Cześć Edmundko!
Dzień dobry Edmundko!
Edmundko! Gdzie jesteś?