Odmiana imienia Edgarek przez przypadki

Edgarek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Edgarek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Edgarka

Celownik
(komu? czemu?):Edgarkowi

Biernik
(kogo? co?):Edgarka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Edgarkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Edgarku

Wołacz
(hej!):Edgarku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
EdgarekDziś dowiedziałam się, że ma na imię Edgarek.
Na drugie imię mam Edgarek.
Autorem artykułu jest Edgarek.
Edgarek nie umie grać na gitarze.
Edgarek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
EdgarkaPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Edgarka.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Edgarka.
Tata Edgarka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Przyglądałam się dłoniom Edgarka.
Zaproszenia na urodziny Edgarka są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
EdgarkowiOpowiedziałam Edgarkowi o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Edgarkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Ten nie pozostał dłużny Edgarkowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Edgarkowi.
Opowiadam Edgarkowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
EdgarkaKawę kupioną przez Edgarka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Sierżant wpatrywał się w Edgarka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzał na Edgarka z zaciekawieniem.
Obserwuję Edgarka bardzo uważnie.
Kacper patrzył na Edgarka ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
EdgarkiemDwa dni temu miałam z Edgarkiem śmieszną przygodę.
Refleksyjnie po spotkaniu z Edgarkiem.
Siedzieliśmy z Edgarkiem na kanapie.
Jadę na wycieczkę razem z Edgarkiem.
Dorota spotkała się z Edgarkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
EdgarkuPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Edgarku.
Powoli spełniam swoje marzenia o Edgarku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Edgarku.
Mówimy tu oczywiście o Edgarku.
Ten wiersz jest o Edgarku.

Wołacz:
(hej!)
EdgarkuEdgarku! Wróć do mnie!
Edgarku! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Edgarku!?
Dobranoc Edgarku!
Edgarku! Uważaj!