Odmiana imienia Dżesunia przez przypadki

Dżesunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dżesunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dżesuni

Celownik
(komu? czemu?):Dżesuni

Biernik
(kogo? co?):Dżesunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dżesunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dżesuni

Wołacz
(hej!):Dżesuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DżesuniaJeśli jednak przegrasz, Dżesunia zostaje z nami.
Dżesunia ma katar i źle się czuje.
Dopiero do mnie dotarło, że Dżesunia już tu jest.
Jutro Dżesunia wyjdzie ze szpitala.
Dziś Dżesunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DżesuniPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Dżesuni.
Tymczasem zauważyłam wpis Dżesuni kilka dni temu.
Tata Dżesuni poszedł otworzyć drzwi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Dżesuni.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Dżesuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
DżesuniTen nie pozostał dłużny Dżesuni.
Oddaję Dżesuni list.
Musiałam się zwierzyć Dżesuni.
Przyglądam się Dżesuni.
Dżesuni udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
DżesunięDżesunię znalazłam w recepcji hotelu.
Nieśmiało gładzi Dżesunię po włosach.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Dżesunię.
Patrzy na Dżesunię wyczekująco.
O jego personalia miałam spytać Dżesunię prywatnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DżesuniąZostaliśmy z Dżesunią w salonie sami.
Ja z Dżesunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Dżesunią.
Obie z Dżesunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Ja z Dżesunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DżesuniAnna sama już nie wie, co myśleć o Dżesuni.
Dobrze, że wspomniałeś o Dżesuni.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Dżesuni.
W powrotnej drodze myślał o Dżesuni.
Pamiętajmy o Dżesuni i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz:
(hej!)
DżesuniuDobry wieczór Dżesuniu!
Gdzie jesteś Dżesuniu!?
Dobranoc Dżesuniu!
Cześć Dżesuniu!
Dżesuniu! Wróć do mnie!