Odmiana imienia Dziwisław przez przypadki

Dziwisław imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dziwisław

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dziwisławie

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Dziwisławie

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Dziwisława!

Przykłady odmiany imienia Dziwisław” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Dziwisław

Dziwisław ma katar i źle się czuje.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Dziwisław.
Dziwisław nie umie śpiewać.
Moje drugie imię to właśnie Dziwisław.
Gdzie jest Dziwisław?

Dopełniacz (kogo? czego?): Dziwisławie

Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Dziwisławie.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Dziwisławie.
Tata Dziwisławie sam opatrzył mi nogę.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Dziwisławie słychać.
Na korytarzu blisko pokoju Dziwisławie stało kilka osób.

Celownik (komu? czemu?):

Przyglądam się .
oczy błyszczą.
Od początku próbujemy pomóc .
Daję , to co najlepsze we mnie.
Proszę nie dokuczać!

Biernik (kogo? co?): Dziwisławie

Przyniesiona przez Dziwisławie kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed wejściem spotkaliśmy Dziwisławie.
Dziwisławie zaczęło to nieco irytować.
Na Dziwisławie moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzał na Dziwisławie i uśmiechnął się.

Narzędnik (z kim? z czym?):

Razem z zrobiłyśmy obiad.
Razem z wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zginął w pojedynku z .
Ja z chcemy się przebrać za wampiry.
Rozmawiam z .

Miejscownik (o kim? o czym?):

I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o .
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o .
Dobrze, że wspomniałeś o .
Mówimy tu oczywiście o .
Kiedyś chciałam napisać o .

Wołacz (hej!): Dziwisława

Witaj Dziwisława!
Cześć Dziwisława!
Dziwisława! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Dziwisława!?
Dziwisława! Gdzie jesteś?