Odmiana imienia Dziwigor przez przypadki

Dziwigor imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dziwigor

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dziwigora

Celownik
(komu? czemu?):Dziwigorowi

Biernik
(kogo? co?):Dziwigora

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dziwigorem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dziwigorze

Wołacz
(hej!):Dziwigorze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DziwigorDziś Dziwigor ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Gdzie jest Dziwigor?
Jeśli jednak przegrasz, Dziwigor zostaje z nami.
Mam na imię Dziwigor.
Ja i Dziwigor nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DziwigoraPrzed sobą ujrzałam rękę Dziwigora.
Wysyłam list do Dziwigora.
Postawa Dziwigora była zupełnie inna.
Szukałem linków do strony Dziwigora.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Dziwigora.

Celownik:
(komu? czemu?)
DziwigorowiDziwigorowi oczy błyszczą.
Coś muszę Dziwigorowi powiedzieć, stoi i czeka.
Zostawiam Dziwigorowi karteczkę i już mnie nie ma.
Co tej Dziwigorowi po głowie chodzi?
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Dziwigorowi.

Biernik:
(kogo? co?)
DziwigoraSpojrzał na Dziwigora i uśmiechnął się.
Przyniesiona przez Dziwigora kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałam na Dziwigora w wymownym geście.
Czekałam na Dziwigora w kawiarni.
Widzę Dziwigora.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DziwigoremRozmawiam z Dziwigorem.
Razem z Dziwigorem zrobiłyśmy obiad.
Sprzątam pokój razem z Dziwigorem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Dziwigorem na krytym basenie.
Wieczorem z Dziwigorem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DziwigorzeTej nocy po raz pierwszy śniłam o Dziwigorze.
To jest pieśń o Dziwigorze.
Na pewno słyszałyście o Dziwigorze.
Wspominam o Dziwigorze.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Dziwigorze.

Wołacz:
(hej!)
DziwigorzeDziwigorze! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Dziwigorze!
Cześć Dziwigorze!
Dziwigorze! Uważaj!
Witaj Dziwigorze!