Odmiana imienia Dziersłusia przez przypadki

Dziersłusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dziersłusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dziersłusi

Celownik
(komu? czemu?):Dziersłusi

Biernik
(kogo? co?):Dziersłusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dziersłusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dziersłusi

Wołacz
(hej!):Dziersłusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DziersłusiaAutorem artykułu jest Dziersłusia.
Dziersłusia chce pójść ze mną na spacer.
Dziersłusia wraca do domu.
Za chwilę wróci Dziersłusia z lasu.
Ma na imię Dziersłusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DziersłusiPostanowiłam zadzwonić do Dziersłusi.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Dziersłusi.
Przed domem Dziersłusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Dziersłusi.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Dziersłusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
DziersłusiDzięki Dziersłusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Oddaję Dziersłusi list.
Nie wiem, co powiedzieć Dziersłusi.
Przyglądam się Dziersłusi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Dziersłusi.

Biernik:
(kogo? co?)
DziersłusięW końcu obudzili Dziersłusię, żeby ich ratował.
Postaram się namówić Dziersłusię na spacer.
Spojrzałam na Dziersłusię w wymownym geście.
Obserwuję Dziersłusię bardzo uważnie.
Podchodzi, całuje Dziersłusię i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DziersłusiąWczoraj wracamy z Dziersłusią od lekarza.
Pracuję razem z Dziersłusią.
Sprzątam pokój razem z Dziersłusią.
Jadę na wycieczkę razem z Dziersłusią.
Oboje z Dziersłusią wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DziersłusiMarzę o Dziersłusi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Dziersłusi.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Dziersłusi.
Kiedyś tam chciałam napisać o Dziersłusi.
Przygotowuje książkę o Dziersłusi.

Wołacz:
(hej!)
DziersłusiuDziersłusiu! Wróć do mnie!
Cześć Dziersłusiu!
Hej Dziersłusiu!
Dziersłusiu! Uważaj!
Dziersłusiu! Gdzie jesteś?