Odmiana imienia Dymitrek przez przypadki

Dymitrek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dymitrek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dymitrka

Celownik
(komu? czemu?):Dymitrkowi

Biernik
(kogo? co?):Dymitrka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dymitrkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dymitrku

Wołacz
(hej!):Dymitrku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DymitrekAutorem artykułu jest Dymitrek.
Dymitrek nie umie grać na gitarze.
Mam na imię Dymitrek.
Gdzie jest Dymitrek?
Moje drugie imię to właśnie Dymitrek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DymitrkaPrzyglądałam się dłoniom Dymitrka.
Ręka Dymitrka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Prosimy o pomoc dla Dymitrka.
Wysyłam list do Dymitrka.
Jestem mamą Dymitrka i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
DymitrkowiRozalia z troską przyglądała się Dymitrkowi.
Dymitrkowi oczy błyszczą.
Powiedz wszystkim i Dymitrkowi, że nic mi nie jest.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Dymitrkowi coś się stało.
Dzięki Dymitrkowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
DymitrkaCzekałam na Dymitrka w kawiarni.
Spojrzałem znacząco na Dymitrka.
Sierżant wpatrywał się w Dymitrka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzała na Dymitrka jeszcze raz.
Dymitrka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DymitrkiemByliśmy wczoraj pierwszy raz z Dymitrkiem na krytym basenie.
Śpiewam z Dymitrkiem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Dymitrkiem.
Siedzieliśmy z Dymitrkiem na ławce w parku.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Dymitrkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DymitrkuBardzo fajny blog o Dymitrku.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Dymitrku.
Kto dziś pamięta o Dymitrku.
Kiedyś chciałam napisać o Dymitrku.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Dymitrku.

Wołacz:
(hej!)
DymitrkuDobranoc Dymitrku!
Hej Dymitrku!
Witaj Dymitrku!
Cześć Dymitrku!
Dymitrku! Gdzie jesteś?