Odmiana imienia Dustuś przez przypadki

Dustuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dustuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dustusia

Celownik
(komu? czemu?):Dustusiowi

Biernik
(kogo? co?):Dustusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dustusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dustusiu

Wołacz
(hej!):Dustusiu!

Przykłady odmiany imienia Dustuś” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Dustuś

Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Dustuś.
Dla mnie było już jasne, ze Dustuś umiera.
Jeśli jednak przegrasz, Dustuś zostaje z nami.
Dustuś ma katar i źle się czuje.
Za chwilę wróci Dustuś z lasu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Dustusia

Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Dustusia.
Jestem mamą Dustusia i jeszcze trojga innych dzieci.
Najbardziej polubiłam ojca Dustusia.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Dustusia.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Dustusia.

Celownik (komu? czemu?): Dustusiowi

Przyglądam się Dustusiowi.
Dustusiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dustusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Oczywiście każdy przyzna rację Dustusiowi.
Dzięki Dustusiowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik (kogo? co?): Dustusia

Patrzył na Dustusia z pełnym zgrozy podziwem.
Postaram się namówić Dustusia na spacer.
Spojrzałam na Dustusia jak dopisuje kolejne literki.
Doprowadził tym Dustusia do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzał na Dustusia i uśmiechnął się.

Narzędnik (z kim? z czym?): Dustusiem

Oboje z Dustusiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Pracuję razem z Dustusiem.
Siedzieliśmy z Dustusiem przy basenie.
Byliśmy z Dustusiem na jarmarku.
Rozmawiam z Dustusiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Dustusiu

Kiedyś chciałam napisać o Dustusiu.
Rozmawiam o Dustusiu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Dustusiu.
Powiedz mi, co myślisz o Dustusiu.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Dustusiu.

Wołacz (hej!): Dustusiu

Dustusiu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Dustusiu!
Hej Dustusiu!
Dustusiu! Uważaj!
Cześć Dustusiu!