Odmiana imienia Dulcynunia przez przypadki

Dulcynunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dulcynunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dulcynuni

Celownik
(komu? czemu?):Dulcynuni

Biernik
(kogo? co?):Dulcynunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dulcynunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dulcynuni

Wołacz
(hej!):Dulcynuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DulcynuniaDulcynunia tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Dulcynunia już tu jest.
Ja i Dulcynunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Dulcynunia grzecznie śpi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Dulcynunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DulcynuniDulcynuni siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Nie ma Dulcynuni.
W słuchawce usłyszałam głos Dulcynuni.
Szukałem linków do strony Dulcynuni.
Rozalia podeszła do Dulcynuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
DulcynuniDopiero teraz zrozumiałem, że Dulcynuni coś się stało.
Przyglądam się Dulcynuni.
Co tej Dulcynuni po głowie chodzi?
Ja na pewno przekaże swój procent Dulcynuni.
Kto wie, może Dulcynuni wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
DulcynunięPrzed wejściem spotkaliśmy Dulcynunię.
Zdjęcie przesłane przez Dulcynunię.
Popatrzyłam na Dulcynunię przekonana, że zacznie mówić dalej.
W Dulcynunię nagle coś wstąpiło.
Widzę Dulcynunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DulcynuniąRazem z Dulcynunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zostanę tu tylko z Dulcynunią i chłopakami.
Powinnam jednak pojechać z Dulcynunią.
Weekend spędzony z Dulcynunią był przesympatyczny.
Wieczorem z Dulcynunią znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DulcynuniTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Dulcynuni.
Myślę o Dulcynuni.
To jest pieśń o Dulcynuni.
Mowa oczywiście o Dulcynuni.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Dulcynuni.

Wołacz:
(hej!)
DulcynuniuCześć Dulcynuniu!
Hej Dulcynuniu!
Dzień dobry Dulcynuniu!
Dobranoc Dulcynuniu!
Dobry wieczór Dulcynuniu!