Odmiana imienia Drogomircia przez przypadki

Drogomircia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Drogomircia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Drogomirci

Celownik
(komu? czemu?):Drogomirci

Biernik
(kogo? co?):Drogomircię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Drogomircią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Drogomirci

Wołacz
(hej!):Drogomirciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DrogomirciaW domu Drogomircia często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem artykułu jest Drogomircia.
Drogomircia nie umie grać na gitarze.
Gdzie jest Drogomircia?
Jeśli jednak przegrasz, Drogomircia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DrogomirciRozalia podeszła do Drogomirci.
Uroda Drogomirci miała potężną moc.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Drogomirci.
Rodzina Drogomirci zginęła w wypadku samochodowym.
Szukałem linków do strony Drogomirci.

Celownik:
(komu? czemu?)
DrogomirciPrzyglądam się Drogomirci.
Proszę Drogomirci nie dokuczać!
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Drogomirci.
Mama przyznała rację Drogomirci.
Oczywiście każdy przyzna rację Drogomirci.

Biernik:
(kogo? co?)
DrogomircięSpojrzałem znacząco na Drogomircię.
Przed wejściem spotkaliśmy Drogomircię.
Spojrzała na Drogomircię jeszcze raz.
Widzę Drogomircię.
Na Drogomircię spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DrogomirciąŚpiewam z Drogomircią.
Razem z Drogomircią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Siedzieliśmy z Drogomircią na ławce w parku.
Wieczorem z Drogomircią znowu idziemy na spacer.
Ja z Drogomircią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DrogomirciMowa oczywiście o Drogomirci.
Pamiętajmy o Drogomirci i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Mówimy tu oczywiście o Drogomirci.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Drogomirci.
Nie wspomniałem na początku o Drogomirci.

Wołacz:
(hej!)
DrogomirciuDrogomirciu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Drogomirciu!?
Witaj Drogomirciu!
Drogomirciu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Drogomirciu!