Odmiana imienia Dragomir przez przypadki

Dragomir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dragomir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dragomira

Celownik
(komu? czemu?):Dragomirowi

Biernik
(kogo? co?):Dragomira

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dragomirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dragomirze

Wołacz
(hej!):Dragomirze!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DragomirDragomir nie umie śpiewać.
Dragomir nie umie grać na gitarze.
Dragomir odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dragomir wraca do domu.
Dobrze, że Dragomir grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DragomiraSerce Dragomira stanęło na moment.
Wysyłam list do Dragomira.
Przyglądałam się dłoniom Dragomira.
Prosimy o pomoc dla Dragomira.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Dragomira.

Celownik:
(komu? czemu?)
DragomirowiDragomirowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Oddaję Dragomirowi list.
Mam nadzieję, że Dragomirowi również się podoba.
Od początku próbujemy pomóc Dragomirowi.
Dzięki Dragomirowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
DragomiraSpojrzała na Dragomira jeszcze raz.
Przyniesiona przez Dragomira kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzał na Dragomira i uśmiechnął się.
Pożegnali w końcu Dragomira i wyszli razem.
Patrzy na Dragomira wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DragomiremSiedzieliśmy z Dragomirem na ławce w parku.
Razem z Dragomirem zrobiłyśmy obiad.
Rozmawiam z Dragomirem.
Razem z Dragomirem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Obie z Dragomirem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DragomirzeNaszą piosenkę pisali z myślą o Dragomirze.
W powrotnej drodze myślał o Dragomirze.
Pamiętam o Dragomirze.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Dragomirze.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Dragomirze.

Wołacz:
(hej!)
DragomirzeHej Dragomirze!
Dziękuję Dragomirze za rozmowę!
Dragomirze! Uważaj!
Dobry wieczór Dragomirze!
Cześć Dragomirze!