Odmiana imienia Donatunia przez przypadki

Donatunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Donatunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Donatuni

Celownik
(komu? czemu?):Donatuni

Biernik
(kogo? co?):Donatunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Donatunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Donatuni

Wołacz
(hej!):Donatuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DonatuniaDobrze, że Donatunia grzecznie śpi.
Donatunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jeśli jednak przegrasz, Donatunia zostaje z nami.
Donatunia nie umie grać na gitarze.
Ma na imię Donatunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DonatuniByłam pełna uznania dla rozwoju Donatuni.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Donatuni.
Zaproszenia na urodziny Donatuni są gotowe.
Muszę pochwalić pomysł Donatuni.
Jestem mamą Donatuni i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
DonatuniPrzyglądam się Donatuni.
Oddaję Donatuni list.
Donatuni włosy stanęły dęba na głowie.
Zszedłem z drogi Donatuni i usiadłem w fotelu.
Tego Donatuni było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
DonatunięPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Donatunię.
Donatunię znalazłam w recepcji hotelu.
O jego personalia miałam spytać Donatunię prywatnie.
Lubię Donatunię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Donatunię bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DonatuniąPrzez chwilę oboje z Donatunią patrzyli na siebie.
Zostaliśmy z Donatunią w salonie sami.
Ja z Donatunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Idę na spacer z Donatunią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Donatunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DonatuniJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Donatuni.
Ten wiersz jest o Donatuni.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Donatuni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Donatuni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Donatuni.

Wołacz:
(hej!)
DonatuniuHej Donatuniu!
Dobry wieczór Donatuniu!
Cześć Donatuniu!
Donatuniu! Gdzie jesteś?
Witaj Donatuniu!