Odmiana imienia Donatuś przez przypadki

Donatuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Donatuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Donatusiem

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Donatusia

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Donatusiu

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Donatusiu

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Donatusiowi

Wołacz
(hej!):Donatusia!

Przykłady deklinacji imienia Donatuś” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Donatuś

Na drugie imię mam Donatuś.
Moje drugie imię to właśnie Donatuś.
Dobrze, że Donatuś grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Donatuś umiera.
Autorem artykułu jest Donatuś.

Dopełniacz (kogo? czego?):

Póki co dodaję zdjęcia z wakacji.
Przyglądałam się dłoniom .
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu .
Zostało sto dni do narodzin .
Specjalnością jest jazda na koniu.

Celownik (komu? czemu?): Donatusiem

Powiedz wszystkim i Donatusiem, że nic mi nie jest.
Mam nadzieję, że Donatusiem również się podoba.
Dzięki Donatusiem mamy kolejny artykuł po polsku.
Napisałem wiersz dzięki Donatusiem.
Kupiłem Donatusiem magnes na lodówkę.

Biernik (kogo? co?):

Przyniesiona przez kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzała na jeszcze raz.
Czekałam na w kawiarni.
Podchodzi, całuje i idzie do wyjścia.
Doprowadził tym do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik (z kim? z czym?): Donatusia

Razem z Donatusia zrobiłyśmy obiad.
Siedzieliśmy z Donatusia na ławce w parku.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Donatusia na krytym basenie.
Oboje z Donatusia wybuchliśmy śmiechem.
Byliśmy z Donatusia na jarmarku.

Miejscownik (o kim? o czym?):

Na pewno słyszałyście o .
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o .
Piszę o .
No a teraz trochę więcej o .
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o .

Wołacz (hej!):

! Gdzie jesteś?
Witaj !
Hej !
Dobranoc !
Gdzie jesteś !?