Odmiana imienia Donatuś przez przypadki

Donatuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Donatuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Donatusia

Celownik
(komu? czemu?):Donatusiowi

Biernik
(kogo? co?):Donatusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Donatusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Donatusiu

Wołacz
(hej!):Donatusiu!

Przykłady deklinacji imienia Donatuś” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Donatuś

Na drugie imię mam Donatuś.
Moje drugie imię to właśnie Donatuś.
Dobrze, że Donatuś grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Donatuś umiera.
Autorem artykułu jest Donatuś.

Dopełniacz (kogo? czego?): Donatusia

Póki co dodaję zdjęcia Donatusia z wakacji.
Przyglądałam się dłoniom Donatusia.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Donatusia.
Zostało sto dni do narodzin Donatusia.
Specjalnością Donatusia jest jazda na koniu.

Celownik (komu? czemu?): Donatusiowi

Powiedz wszystkim i Donatusiowi, że nic mi nie jest.
Mam nadzieję, że Donatusiowi również się podoba.
Dzięki Donatusiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Napisałem wiersz dzięki Donatusiowi.
Kupiłem Donatusiowi magnes na lodówkę.

Biernik (kogo? co?): Donatusia

Przyniesiona przez Donatusia kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzała na Donatusia jeszcze raz.
Czekałam na Donatusia w kawiarni.
Podchodzi, całuje Donatusia i idzie do wyjścia.
Doprowadził tym Donatusia do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik (z kim? z czym?): Donatusiem

Razem z Donatusiem zrobiłyśmy obiad.
Siedzieliśmy z Donatusiem na ławce w parku.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Donatusiem na krytym basenie.
Oboje z Donatusiem wybuchliśmy śmiechem.
Byliśmy z Donatusiem na jarmarku.

Miejscownik (o kim? o czym?): Donatusiu

Na pewno słyszałyście o Donatusiu.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Donatusiu.
Piszę o Donatusiu.
No a teraz trochę więcej o Donatusiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Donatusiu.

Wołacz (hej!): Donatusiu

Donatusiu! Gdzie jesteś?
Witaj Donatusiu!
Hej Donatusiu!
Dobranoc Donatusiu!
Gdzie jesteś Donatusiu!?