Odmiana imienia Donacia przez przypadki

Donacia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Donacia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Donaci

Celownik
(komu? czemu?):Donaci

Biernik
(kogo? co?):Donacię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Donacią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Donaci

Wołacz
(hej!):Donaciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DonaciaW domu Donacia często urządza rodzicom pokazy mody.
Mam na imię Donacia.
Donacia tego nie widzi.
Autorem niniejszego tekstu jest Donacia.
Ja i Donacia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DonaciDzisiaj wyruszyliśmy do domu Donaci.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Donaci.
Na korytarzu blisko pokoju Donaci stało kilka osób.
Przed sobą ujrzałam rękę Donaci.
Donaci siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
DonaciPowiedz wszystkim i Donaci, że nic mi nie jest.
Rozalia z troską przyglądała się Donaci.
Napisałem wiersz dzięki Donaci.
Donaci wpadły w ucho słowa piosenki.
Tego Donaci było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
DonacięKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Donacię.
W Donacię nagle coś wstąpiło.
Obserwuję Donacię bardzo uważnie.
Donacię zaczęło to nieco irytować.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Donacię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DonaciąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Donacią.
Weekend spędzony z Donacią był przesympatyczny.
Jadę na wycieczkę razem z Donacią.
Zginął w pojedynku z Donacią.
A sytuacja z Donacią rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DonaciDziś napiszę o Donaci.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Donaci.
Na koniec parę słów o Donaci.
Myślę o Donaci.
Rozmawiam o Donaci.

Wołacz:
(hej!)
DonaciuDzień dobry Donaciu!
Witaj Donaciu!
Donaciu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Donaciu za rozmowę!
Donaciu! Wróć do mnie!