Odmiana imienia Domosławka przez przypadki

Domosławka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Domosławka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Domosławki

Celownik
(komu? czemu?):Domosławce

Biernik
(kogo? co?):Domosławkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Domosławką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Domosławce

Wołacz
(hej!):Domosławko!

Przykłady deklinacji imienia Domosławka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Domosławka

Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Domosławka.
Domosławka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jak już wiecie mam na imię Domosławka.
Za chwilę wróci Domosławka z lasu.
Dobrze, że Domosławka grzecznie śpi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Domosławki

Najbardziej polubiłam ojca Domosławki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Domosławki.
Tym razem prezentujemy wystawę Domosławki.
Tata Domosławki sam opatrzył mi nogę.
W sobotę są urodziny Domosławki.

Celownik (komu? czemu?): Domosławce

Dopiero teraz zrozumiałem, że Domosławce coś się stało.
Domosławce włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Domosławce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Tego Domosławce było już za wiele.
Musiałam się zwierzyć Domosławce.

Biernik (kogo? co?): Domosławkę

Spojrzała na Domosławkę jeszcze raz.
Spoglądam na Domosławkę.
Spojrzałam na Domosławkę.
Patrzy na Domosławkę wyczekująco.
Przeprosiłam Domosławkę i poszłam dalej.

Narzędnik (z kim? z czym?): Domosławką

Siedzieliśmy z Domosławką na ławce w parku.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Domosławką.
Sprzątam pokój z Domosławką.
Obie z Domosławką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Domosławką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik (o kim? o czym?): Domosławce

Niestety, nie umiała zapomnieć o Domosławce.
Mówimy tu oczywiście o Domosławce.
Nie wspomniałem na początku o Domosławce.
Bardzo fajny blog o Domosławce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Domosławce.

Wołacz (hej!): Domosławko

Cześć Domosławko!
Domosławko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Domosławko za rozmowę!
Witaj Domosławko!
Gdzie jesteś Domosławko!?