Odmiana imienia Domisia przez przypadki

Domisia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Domisia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Domisi

Celownik
(komu? czemu?):Domisi

Biernik
(kogo? co?):Domisię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Domisią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Domisi

Wołacz
(hej!):Domisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DomisiaGdzie jest Domisia?
Domisia wraca do domu.
Domisia chce pójść ze mną na spacer.
Jutro Domisia wyjdzie ze szpitala.
W domu Domisia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DomisiW domu babci Domisi od zawsze stał stary zegar.
Przez cały dzień czułam wzrok Domisi na sobie.
Uroda Domisi miała potężną moc.
Od razu zobaczyła ich mama Domisi.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Domisi.

Celownik:
(komu? czemu?)
DomisiChciałam szybko pochwalić się Domisi.
Dzięki Domisi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Korzysta z okazji, by wyznać Domisi miłość.
Od początku próbujemy pomóc Domisi.
Oddaję Domisi list.

Biernik:
(kogo? co?)
DomisięDomisię znalazłam w recepcji hotelu.
Widziałem dzisiaj Domisię z mojej klasy.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Domisię.
Obserwuję Domisię bardzo uważnie.
Spojrzałem znacząco na Domisię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DomisiąZostaliśmy z Domisią w salonie sami.
Wymyśliłam z Domisią nową zabawę.
A sytuacja z Domisią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Jadę na wycieczkę razem z Domisią.
Śpiewam z Domisią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DomisiPrzez chwilę pomyślałam o Domisi.
Kiedyś chciałam napisać o Domisi.
Przygotowuje książkę o Domisi.
A o Domisi to i słowa rzec nie umiał.
Chciałbym być teraz przy Domisi.

Wołacz:
(hej!)
DomisiuDzień dobry Domisiu!
Domisiu! Wróć do mnie!
Witaj Domisiu!
Dziękuję Domisiu za rozmowę!
Hej Domisiu!