Odmiana imienia Domisłusia przez przypadki

Domisłusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Domisłusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Domisłusi

Celownik
(komu? czemu?):Domisłusi

Biernik
(kogo? co?):Domisłusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Domisłusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Domisłusi

Wołacz
(hej!):Domisłusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DomisłusiaDziś Domisłusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Domisłusia tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Domisłusia już tu jest.
Dobrze, że Domisłusia grzecznie śpi.
Mam na imię Domisłusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DomisłusiByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Domisłusi.
Tata Domisłusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Domisłusi.
Tato Domisłusi produkował abażury.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Domisłusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
DomisłusiCoś muszę Domisłusi powiedzieć, stoi i czeka.
Kto wie, może Domisłusi wyjdzie do na dobre.
Zaproponowałem Domisłusi dwa tematy.
Domisłusi włosy stanęły dęba na głowie.
Domisłusi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
DomisłusięSpojrzał na Domisłusię i uśmiechnął się.
Spojrzała na Domisłusię jeszcze raz.
W końcu obudzili Domisłusię, żeby ich ratował.
Obserwuję Domisłusię bardzo uważnie.
Spojrzałam na Domisłusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DomisłusiąRozmawiam z Domisłusią.
Siedzieliśmy z Domisłusią na ławce w parku.
Wczoraj wracamy z Domisłusią od lekarza.
Jadę na wycieczkę razem z Domisłusią.
Sprzątam pokój z Domisłusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DomisłusiNa pewno słyszałyście o Domisłusi.
Pamiętajmy o Domisłusi i jej rodzinie.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Domisłusi.
Powiedz mi, co myślisz o Domisłusi.
Rozmawiam o Domisłusi.

Wołacz:
(hej!)
DomisłusiuDomisłusiu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Domisłusiu!?
Domisłusiu! Wróć do mnie!
Domisłusiu! Uważaj!
Cześć Domisłusiu!