Odmiana imienia Domisławka przez przypadki

Domisławka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Domisławka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Domisławki

Celownik
(komu? czemu?):Domisławce

Biernik
(kogo? co?):Domisławkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Domisławką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Domisławce

Wołacz
(hej!):Domisławko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DomisławkaW domu Domisławka często urządza rodzicom pokazy mody.
Domisławka nie umie grać na gitarze.
Jutro Domisławka wyjdzie ze szpitala.
Domisławka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Domisławka nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DomisławkiDzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Domisławki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Domisławki.
Rodzina Domisławki zginęła w wypadku samochodowym.
Najbardziej polubiłam ojca Domisławki.
Tymczasem zauważyłam wpis Domisławki kilka dni temu.

Celownik:
(komu? czemu?)
DomisławceOpowiadam Domisławce o swoich zainteresowaniach.
Napisałem wiersz dzięki Domisławce.
Nie wiem, co powiedzieć Domisławce.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Domisławce coś się stało.
Dzięki Domisławce mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
DomisławkęPatrzę na Domisławkę i nic nie rozumiem.
Doprowadził tym Domisławkę do stanu bliskiego apopleksji.
Postaram się namówić Domisławkę na spacer.
Czekałam na Domisławkę w kawiarni.
W końcu obudzili Domisławkę, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DomisławkąKasia z Domisławką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Byliśmy z Domisławką na jarmarku.
Pracuję razem z Domisławką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Domisławką na krytym basenie.
Wczoraj wracamy z Domisławką od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DomisławceMarzę o Domisławce.
Teraz chcę napisać parę słów o Domisławce.
Rozmawiam o Domisławce.
Powiedz mi, co myślisz o Domisławce.
Przynajmniej tak myślał tata o Domisławce.

Wołacz:
(hej!)
DomisławkoDobranoc Domisławko!
Cześć Domisławko!
Dobry wieczór Domisławko!
Domisławko! Wróć do mnie!
Witaj Domisławko!