Odmiana imienia Doman przez przypadki

Doman imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Doman

Dopełniacz
(kogo? czego?):Domana

Celownik
(komu? czemu?):Domanowi

Biernik
(kogo? co?):Domana

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Domanem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Domanie

Wołacz
(hej!):Domanie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DomanDziś Doman ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem artykułu jest Doman.
Doman nie umie grać na gitarze.
Za chwilę wróci Doman z lasu.
Doman nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DomanaPóki co dodaję zdjęcia Domana z wakacji.
Tata Domana sam opatrzył mi nogę.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Domana.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Domana.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Domana.

Celownik:
(komu? czemu?)
DomanowiPrzyglądam się Domanowi.
Dzięki Domanowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Tym razem nie damy Domanowi dojść do głosu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Domanowi coś się stało.
Słoik z kawą wyleciał Domanowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
DomanaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Domana.
Obserwuję Domana bardzo uważnie.
Spojrzałam na Domana w wymownym geście.
Patrzy na Domana wyczekująco.
Nieśmiało gładzi Domana po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DomanemPrzez chwilę oboje z Domanem patrzyli na siebie.
Jadę na wycieczkę razem z Domanem.
Sprzątam pokój razem z Domanem.
Obie z Domanem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Ja z Domanem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DomanieA przecież nikt inaczej o Domanie nie pisał.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Domanie.
Hipnotyzująca powieść o Domanie i płatnym mordercy.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Domanie.
Bardzo fajny blog o Domanie.

Wołacz:
(hej!)
DomanieDomanie! Uważaj!
Domanie! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Domanie!
Gdzie jesteś Domanie!?
Dobranoc Domanie!