Odmiana imienia Domażyrek przez przypadki

Domażyrek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Domażyrek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Domażyrka

Celownik
(komu? czemu?):Domażyrkowi

Biernik
(kogo? co?):Domażyrka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Domażyrkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Domażyrku

Wołacz
(hej!):Domażyrku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DomażyrekDomażyrek wraca do domu.
Dla mnie było już jasne, ze Domażyrek umiera.
Domażyrek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Mam na imię Domażyrek.
Moje drugie imię to właśnie Domażyrek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DomażyrkaDla Domażyrka ten pies jest naprawdę bezcenny.
Nie ma Domażyrka.
Postanowiłam zadzwonić do Domażyrka i chłopaków.
Szukałem linków do strony Domażyrka.
Rozalia podeszła do Domażyrka.

Celownik:
(komu? czemu?)
DomażyrkowiDzięki Domażyrkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Mama przyznała rację Domażyrkowi.
Musiałam się zwierzyć Domażyrkowi.
Mam nadzieję, że Domażyrkowi również się podoba.
Napisałem wiersz dzięki Domażyrkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
DomażyrkaZdjęcie przesłane przez Domażyrka.
Obserwuję Domażyrka bardzo uważnie.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Domażyrka.
Spojrzałam na Domażyrka.
Domażyrka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DomażyrkiemZostanę tu tylko z Domażyrkiem i chłopakami.
Jadę na wycieczkę razem z Domażyrkiem.
A sytuacja z Domażyrkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Sprzątam pokój z Domażyrkiem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Domażyrkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DomażyrkuOd ostatniego wpisu o Domażyrku wydarzyło się sporo.
Przygotowuje książkę o Domażyrku.
Powiedz mi, co myślisz o Domażyrku.
Wczoraj wspomniałam o Domażyrku z moim tatą.
Warto także pomyśleć chwilę o Domażyrku.

Wołacz:
(hej!)
DomażyrkuDomażyrku! Gdzie jesteś?
Dziękuję Domażyrku za rozmowę!
Witaj Domażyrku!
Domażyrku! Uważaj!
Dobranoc Domażyrku!