Odmiana imienia Doma przez przypadki

Doma imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Doma

Dopełniacz
(kogo? czego?):Domy

Celownik
(komu? czemu?):Domie

Biernik
(kogo? co?):Domę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Domą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Domie

Wołacz
(hej!):Domo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DomaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Doma.
Doma wraca do domu.
W domu Doma często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Doma.
Doma chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DomyByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Domy.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Domy.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Domy.
Jestem mamą Domy i jeszcze trojga innych dzieci.
Piszę list do Domy.

Celownik:
(komu? czemu?)
DomieJa na pewno przekaże swój procent Domie.
Napisałem wiersz dzięki Domie.
Od początku próbujemy pomóc Domie.
Rozalia z troską przyglądała się Domie.
Daję Domie, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
DomęSierżant wpatrywał się w Domę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Domę.
Spoglądam na Domę.
Patrzy na Domę wyczekująco.
Zdjęcie przesłane przez Domę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DomąRefleksyjnie po spotkaniu z Domą.
Pracuję z Domą.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Domą.
Obie z Domą miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zostanę tu tylko z Domą i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DomieWspominam o Domie.
Przynajmniej tak myślał tata o Domie.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Domie.
Chciałbym być teraz przy Domie.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Domie.

Wołacz:
(hej!)
DomoDomo! Gdzie jesteś?
Hej Domo!
Dobry wieczór Domo!
Domo! Uważaj!
Dzień dobry Domo!