Odmiana imienia Dodka przez przypadki

Dodka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dodka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dodki

Celownik
(komu? czemu?):Dodce

Biernik
(kogo? co?):Dodkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dodką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dodce

Wołacz
(hej!):Dodko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DodkaMam na imię Dodka.
Dodka tego nie widzi.
Ja i Dodka nie wiedziałyśmy, co robić.
Dodka nie umie grać na gitarze.
Dla mnie było już jasne, ze Dodka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DodkiDla Dodki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Rodzina Dodki zginęła w wypadku samochodowym.
Rozalia podeszła do Dodki.
W słuchawce usłyszałam głos Dodki.
Postawa Dodki była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
DodceDaję Dodce, to co najlepsze we mnie.
Rozalia z troską przyglądała się Dodce.
Ten nie pozostał dłużny Dodce.
Kto wie, może Dodce wyjdzie do na dobre.
Zaproponowałem Dodce dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
DodkęSierżant wpatrywał się w Dodkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Dodkę.
Widziałem dzisiaj Dodkę z mojej klasy.
Spojrzałam na Dodkę jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzał na Dodkę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DodkąRefleksyjnie po spotkaniu z Dodką.
Przez chwilę oboje z Dodką patrzyli na siebie.
Wymyśliłam z Dodką nową zabawę.
Siedzieliśmy z Dodką przy basenie.
Siedzieliśmy z Dodką na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DodceKiedyś chciałam napisać o Dodce.
Dyskutuję o Dodce.
Warto także pomyśleć chwilę o Dodce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Dodce.
Przynajmniej tak myślał tata o Dodce.

Wołacz:
(hej!)
DodkoDobranoc Dodko!
Witaj Dodko!
Gdzie jesteś Dodko!?
Dodko! Uważaj!
Dziękuję Dodko za rozmowę!